การคลอดบุตร

ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกระหว่างการเดินตัวตรงกับสมองที่ใหญ่ขึ้น การพัฒนาสองเท้าพัฒนาขึ้นเมื่อประมาณเจ็ดล้านปีก่อนและเปลี่ยนรูปร่างของกระดูกเชิงกรานโฮมินินให้กลายเป็นช่องคลอดจริง อย่างไรก็ตาม สมองที่ใหญ่ขึ้นนั้นไม่ได้เริ่มพัฒนาจนกระทั่งเมื่อสองล้านปีที่แล้ว เมื่อสปีชีส์แรกสุดของสกุลHomoถือกำเนิดขึ้น วิธีแก้ปัญหาเชิงวิวัฒนาการสำหรับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่เกิดจากกองกำลังวิวัฒนาการที่ขัดแย้งกันทั้งสองนี้คือการให้กำเนิดทารกแรกเกิดที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะทางระบบประสาทและช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ด้วยสมองที่ค่อนข้างเล็ก - ภาวะที่เรียกว่า altriciality ทุติยภูมิ กลุ่มวิจัยที่นำโดย Martin Häusler จาก Institute of Evolutionary Medicine แห่งมหาวิทยาลัยซูริก (UZH) และทีมที่นำโดย Pierre Frémondière จาก Aix-Marseille University ได้พบว่าออสตราโลพิเทซีนซึ่งมีชีวิตอยู่เมื่อประมาณ 4-2 ล้านปีก่อน มีรูปแบบการเกิดที่ซับซ้อนเมื่อเทียบกับลิงใหญ่ "เนื่องจากออสตราโลพิเทซีน เช่น ลูซี มีขนาดสมองค่อนข้างเล็ก แต่ได้แสดงลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่ดัดแปลงเป็นทวินิยมแล้ว พวกเขาจึงเหมาะที่จะตรวจสอบผลกระทบของแรงวิวัฒนาการที่ขัดแย้งกันทั้งสองนี้" เฮาสเลอร์กล่าว อัตราส่วนโดยทั่วไปของขนาดศีรษะของทารกในครรภ์และผู้ใหญ่ นักวิจัยใช้การจำลองด้วยคอมพิวเตอร์สามมิติเพื่อพัฒนาผลการวิจัย เนื่องจากไม่มีซากดึกดำบรรพ์ของออสตราโลพิเทซีนแรกเกิด พวกเขาจึงจำลองกระบวนการเกิดโดยใช้ขนาดศีรษะของทารกในครรภ์ที่แตกต่างกันเพื่อพิจารณาช่วงค่าประมาณที่เป็นไปได้ การคลอด ทุกสปีชีส์มีอัตราส่วนทั่วไประหว่างขนาดสมองของทารกแรกเกิดและผู้ใหญ่ จากอัตราส่วนของไพรเมตที่ไม่ใช่มนุษย์และขนาดสมองโดยเฉลี่ยของออสตราโลพิเทคัส ที่โตเต็มวัย นักวิจัยคำนวณขนาดสมองของทารกแรกเกิดโดยเฉลี่ยที่ 180 กรัม ซึ่งจะสอดคล้องกับขนาด 110 กรัมในมนุษย์ สำหรับการจำลองแบบ 3 มิติ นักวิจัยยังได้คำนึงถึงการเคลื่อนไหวของข้อต่อเชิงกรานที่เพิ่มขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์ และกำหนดความหนาของเนื้อเยื่ออ่อนที่เหมือนจริง พวกเขาพบว่าศีรษะของทารกในครรภ์เพียง 110 กรัมเท่านั้นที่ผ่านช่องเข้าของกระดูกเชิงกรานและระนาบกลางได้โดยไม่ยาก ต่างจากขนาด 180 กรัมและ 145 กรัม "นั่นหมายความว่า ทารกแรกเกิด ของ Australopithecusยังไม่บรรลุนิติภาวะทางระบบประสาทและต้องพึ่งพาความช่วยเหลือ เช่นเดียวกับทารกของมนุษย์ในปัจจุบัน" Häusler อธิบาย กุญแจการเรียนรู้ที่ยาวนานสำหรับความสามารถทางปัญญาและวัฒนธรรม การค้นพบนี้บ่งชี้ว่าออสตราโลพิเทซีนมีแนวโน้มที่จะฝึกฝนการผสมพันธุ์แบบร่วมมือ แม้ว่าสกุลโฮโมจะปรากฏตัว มาก่อนก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับลิงใหญ่แล้ว สมองจะพัฒนาอยู่นอกมดลูกได้นานขึ้น ทำให้ทารกสามารถเรียนรู้จากสมาชิกคนอื่นๆ ในกลุ่มได้ Häusler กล่าวว่า "ระยะเวลาการเรียนรู้ที่ยาวนานนี้ถือว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาการรับรู้และวัฒนธรรมของมนุษย์ ข้อสรุปนี้ยังได้รับการสนับสนุนจากเครื่องมือหินที่เก่าแก่ที่สุดที่มีการบันทึกไว้ ซึ่งมีอายุย้อนไปถึง 3.3 ล้านปีก่อน นานก่อนที่สกุลHomoจะปรากฏขึ้น