การตั้งครรภ์ของผู้หญิง

งานวิจัยชิ้นแรกที่ตีพิมพ์ในHuman Reproductionวิเคราะห์ข้อมูลจากการศึกษา 11 ฉบับของผู้หญิงกว่า 5,000 คนทั่วโลกระหว่างปี 1980 ถึง 2021 เพื่อประเมินว่าการตั้งครรภ์ตามธรรมชาติหลังจากตั้งครรภ์โดยการรักษาภาวะเจริญพันธุ์พบได้บ่อยเพียงใด . พวกเขาพบว่าผู้หญิงอย่างน้อยหนึ่งในห้าตั้งครรภ์ตามธรรมชาติหลังจากมีลูกโดยใช้การรักษาภาวะมีบุตรยาก เช่น การทำเด็กหลอดแก้ว ส่วนใหญ่ภายใน 3 ปี ตัวเลขนี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าจะคำนึงถึงประเภทและผลลัพธ์ที่แตกต่างกันของการรักษาภาวะเจริญพันธุ์ ควบคู่ไปกับระยะเวลาการติดตามผล ภาวะมีบุตรยากถูกกำหนดโดยความล้มเหลวในการตั้งครรภ์หลังจากมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่ได้ป้องกันเป็นประจำเป็นเวลา 12 เดือนขึ้นไป และคาดว่าจะส่งผลกระทบต่อคู่รักต่างเพศ 1 ใน 7 คู่ อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนที่แสวงหาและเข้ารับการรักษาภาวะมีบุตรยากจะเป็นหมันโดยสมบูรณ์หรือถาวร และครึ่งหนึ่งของคู่รักที่มีปัญหาในการมีบุตรตามธรรมชาติในปีแรกของการพยายาม จะทำเช่นนั้นต่อไปในปีที่สอง แม้ว่าโดยทั่วไปจะถือว่า 'หายาก' สำหรับผู้หญิงที่จะตั้งครรภ์ตามธรรมชาติ แต่หากเธอเคยเข้ารับการรักษาภาวะมีบุตรยากมาก่อน นักวิจัยต้องการเน้นย้ำว่าในความเป็นจริงแล้วไม่ใช่เหตุการณ์ผิดปกติ ทีมงานพิจารณาว่าการค้นพบนี้มีความสำคัญเป็นพิเศษ เนื่องจากผู้หญิงจำนวนมากอาจไม่ทราบว่าตนเองสามารถตั้งครรภ์ได้ตามธรรมชาติหลังการรักษาภาวะมีบุตรยาก ซึ่งอาจนำไปสู่การ ตั้งครรภ์ อีกครั้งอย่างรวดเร็วหรือไม่พร้อมซึ่งอาจเป็นปัญหาต่อสุขภาพของทั้งแม่และลูกได้ Dr. Annette Thwaites หัวหน้าทีมวิจัย (UCL EGA Institute for Women's Health) กล่าวว่า "ผลการวิจัยของเราชี้ให้เห็นว่าการตั้งครรภ์ตามธรรมชาติหลังจากมีลูกด้วยการทำเด็กหลอดแก้วนั้นยังห่างไกลจากสิ่งที่หาได้ยาก ซึ่งตรงกันข้ามกับมุมมองที่ผู้หญิงและผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพยึดถือกันอย่างกว้างขวาง - และที่แสดงออกกันทั่วไปในสื่อว่าเป็นเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเป็นไปได้สูง" มีการเปลี่ยนแปลงมากมายตั้งแต่ยุคแรก ๆ ของการทำเด็กหลอดแก้ว และปัจจุบันใช้สำหรับสาเหตุของภาวะมีบุตรยากที่หลากหลาย รวมถึงกรณีที่ไม่พบสาเหตุ นอกจากนี้ ผู้หญิงบางคนอาจไม่เคยมีภาวะมีบุตรยากเลย แต่ใช้วิธีการรักษาด้วยเหตุผลอื่น ซึ่งอาจรวมถึงผู้หญิงโสดที่ใช้สเปิร์มของผู้บริจาค ผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์ทางเพศเดียวกัน ตัวแทนหรือผู้ที่ต้องการตรวจคัดกรองภาวะทางพันธุกรรมที่ร้ายแรง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับผู้ที่ทำเด็กหลอดแก้วสำเร็จในการรู้ว่าตนเองมีโอกาสตั้งครรภ์ตามธรรมชาติมากน้อยเพียงใดในภายหลัง การทำเด็กหลอดแก้วเริ่มใช้ครั้งแรกในปี 2521 และปัจจุบัน มีทารกมากกว่า 10 ล้านคนทั่วโลกที่เกิดมาด้วยวิธีนี้ ซึ่งคิดเป็นระหว่าง 1% ถึง 6% ของทารกทั้งหมดที่เกิดต่อปีในประเทศที่พัฒนาแล้วภายในปี 2563 เพื่อที่จะติดตามข้อมูลได้แม่นยำยิ่งขึ้นและวิเคราะห์ว่าปัจจัยใดที่ทำให้การตั้งครรภ์ตามธรรมชาติหลังการมีลูกโดยการรักษาภาวะเจริญพันธุ์มีโอกาสมากขึ้น นักวิจัยจึงเรียกร้องให้มีชุดข้อมูลระดับประเทศที่เชื่อมโยงกัน พวกเขาหวังว่าข้อมูลนี้จะสามารถนำมาใช้เพื่อให้คำปรึกษาแก่ผู้คนที่กำลังพิจารณาทางเลือกของพวกเขาหลังจากประสบความสำเร็จในการรักษาภาวะมีบุตรยาก ดร.ทเวตส์กล่าวว่า "การรู้ว่าอะไรเป็นไปได้จะช่วยให้ผู้หญิงวางแผนครอบครัวและตัดสินใจอย่างชาญฉลาดเกี่ยวกับการรักษาภาวะเจริญพันธุ์และ/หรือการคุมกำเนิดเพิ่มเติม" ข้อ จำกัด ในการศึกษา การศึกษาที่รวบรวมส่วนใหญ่มีคุณภาพปานกลางและแตกต่างกันอย่างมากตามภูมิศาสตร์ สาเหตุของภาวะมีบุตรยาก ชนิดและผลของการรักษาภาวะมีบุตรยาก และระยะเวลาการติดตาม ทำให้การเปรียบเทียบโดยตรงทำได้ยาก