เด็กปฐมวัย

เมื่อเปรียบเทียบกับเด็กที่ไม่ได้ประสบกับความทุกข์ยากในวัยเด็ก ความยากจนในวัยเด็กรวมกับที่อยู่อาศัยที่แออัดมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงสูงกว่าที่จะเสียชีวิตก่อนวัยอันควรถึง 41% และความยากจนในวัยเด็กรวมกับการแยกจากพ่อแม่มีความสัมพันธ์กับการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรเพิ่มขึ้น 50% ผู้ที่เคยถูกพ่อแม่ดุด่าและทอดทิ้งมีความเสี่ยงสูงกว่าที่จะเสียชีวิตก่อนวัยอันควรถึง 16% และผู้ที่มีปัญหาครอบครัวไม่มั่นคงมีความเสี่ยงสูงกว่าที่จะเสียชีวิตก่อนวัยอันควรถึง 28% การค้นพบนี้สร้างขึ้นจากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่เชื่อมโยงประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ในวัยเด็กแต่ละประเภทกับความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต เช่นเดียวกับการศึกษาอื่นๆ ที่แสดงให้เห็นว่าความเสี่ยงในการเสียชีวิตเพิ่มขึ้นเมื่อสัมผัสกับความทุกข์ยากในวัยเด็กเพิ่มขึ้น การศึกษาในปัจจุบันระบุความเชื่อมโยงระหว่างความทุกข์ยากใน เด็กปฐมวัย และโอกาสโดยรวมของการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร Stephen E. Gilman ผู้เขียนอาวุโสของการศึกษากล่าวว่า "การทำความเข้าใจว่ารูปแบบของความทุกข์ยากในวัยเด็กมีความเกี่ยวข้องกับอายุขัยที่สั้นลงอย่างไร ช่วยให้เราเข้าใจได้ดีขึ้นถึงประสบการณ์ที่เลวร้ายเกี่ยวกับสุขภาพของมนุษย์ และขอบเขตที่จำนวนผู้เสียชีวิตนี้ดำเนินต่อไปตั้งแต่วัยเด็กจนถึงวัยผู้ใหญ่" , Sc.D. หัวหน้าสาขาสังคมและพฤติกรรมศาสตร์ที่ สถาบันสุขภาพเด็กและการพัฒนามนุษย์แห่งชาติ ยูนิซ เคนเนดี ชริเวอร์ (NICHD) ของ NIH "ในระยะยาว เราหวังว่าผลลัพธ์เช่นของเราสามารถแจ้งความพยายามในการพัฒนาการแทรกแซงที่ดีขึ้น ซึ่งจะช่วยลดการสัมผัสกับความทุกข์ยากในวัยเด็ก และลดผลกระทบด้านสุขภาพจากความทุกข์ยากในวัยเด็กที่สัมผัสได้" การศึกษาที่ดำเนินการโดยนักวิจัย Jing Yu, Ph.D., Dr. Gilman และเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ของ NICHD ปรากฏในThe Lancet Regional Health -- Americas ผู้เข้าร่วมการศึกษาเป็นลูกของมารดาที่ลงทะเบียนในโครงการ Collaborative Perinatal ซึ่งเป็นการศึกษาเกี่ยวกับสุขภาพแม่และเด็กที่จัดทำโดย NIH นักวิจัยเปรียบเทียบข้อมูลจากบันทึกการตายที่รวบรวมตั้งแต่ปี 2522 ถึง 2559 กับข้อมูลที่ประเมินประสบการณ์ของเด็กตั้งแต่เกิดตั้งแต่ปี 2502 ถึง 2509 จนถึงอายุ 7 ขวบ ในบรรดาผู้เข้าร่วมการศึกษา 46,129 คนในการวิเคราะห์ มีผู้เสียชีวิต 3,344 คน จากข้อมูลแบบสอบถามและข้อมูลอื่น ๆ ที่รวบรวมจากมารดาของผู้เข้าร่วม นักวิจัยได้พัฒนาการจำแนกประเภทของความทุกข์ยากในเด็กปฐมวัยออกเป็นห้าประเภท: ความทุกข์ยากต่ำ: ไม่น่าจะเคยประสบกับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่สำคัญในวัยเด็ก (48% ของผู้เข้าร่วม) ความรุนแรงและการละเลยของผู้ปกครอง: มีแนวโน้มที่จะเคยประสบกับเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ เช่น ความรุนแรงทางร่างกายหรืออารมณ์ของผู้ปกครอง และการละเลยทางร่างกาย (4% ของผู้เข้าร่วม) ความไม่มั่นคงของครอบครัว: มีแนวโน้มว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงสถานภาพการสมรสของพ่อแม่สองครั้งหรือมากกว่า การหย่าร้างหรือแยกทางกันของพ่อแม่ การเปลี่ยนที่อยู่อาศัยบ่อยครั้ง การเสียชีวิตของพ่อแม่หรือพี่น้อง หรือการดูแลแบบอุปการะเลี้ยงดู (9% ของผู้เข้าร่วม) ความยากจนและที่อยู่อาศัยแออัด: มีแนวโน้มว่าจะเคยประสบปัญหาความยากจนและสภาพที่อยู่อาศัยแออัด (21% ของผู้เข้าร่วม) ความยากจนและการแยกทางของผู้ปกครอง: มีแนวโน้มที่จะประสบกับปัญหาความยากจน การได้รับสวัสดิการ การหย่าร้างหรือการแยกทางของผู้ปกครอง และการเปลี่ยนแปลงชีวิตสมรสและที่อยู่อาศัย (19% ของผู้เข้าร่วม) นอกจากความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตที่สูงขึ้นของผู้ที่อยู่ใน 4 ชั้นเรียนหลังแล้ว ความเสี่ยงในการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรยังเพิ่มขึ้นตามจำนวนประสบการณ์ในวัยเด็กที่เลวร้ายอีกด้วย บุคคลที่มีประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์สองครั้งมีความเสี่ยงสูงกว่า 27% ของการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร ประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ 3 อย่าง ความเสี่ยงเสียชีวิตสูงขึ้น 29%; และประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์สี่ครั้ง ความเสี่ยงสูงขึ้น 45% ดร.หยู นักวิจัยจาก NICHD กล่าวว่า "ผลการวิจัยของเราและผลการศึกษาก่อนหน้าเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ในวัยเด็กเน้นย้ำถึงความจำเป็นในการลดความเสี่ยงของเด็กต่อประเภทของความทุกข์ยากที่หลายคนเผชิญอยู่ในปัจจุบัน รวมถึงความยากจน สภาพที่อยู่อาศัยที่ย่ำแย่ และการแยกทางของพ่อแม่ สาขาสังคมและพฤติกรรมศาสตร์ "ประสบการณ์เหล่านี้อาจส่งผลต่อการพัฒนาสมอง ความเป็นอยู่ที่ดีทางสังคมและอารมณ์ การพัฒนาพฤติกรรม