กาส่งนักบินอวกาศไปสำรวจอวกาศ

ขณะนี้ นักวิจัยจากสหรัฐอเมริกาและเกาหลีใต้ได้พัฒนาระบบเตือนภัยที่สามารถคาดการณ์การแผ่รังสีจากพายุสุริยะที่มีความรุนแรงเหล่านี้ได้ล่วงหน้าเกือบสามชั่วโมง (166 นาที) ทำให้นักบินอวกาศและลูกเรือทางอากาศที่บินอยู่เหนือบริเวณขั้วโลกของโลกมีเวลา ดำเนินการป้องกัน นักฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยเดลาแวร์และจาก Chungnam National University และ Hanyang University ได้พัฒนาระบบและรายงานเกี่ยวกับระบบนี้ในSpace Weather: The International Journal of Research and Applicationsซึ่งจัดพิมพ์โดย American Geophysical Union ศาสตราจารย์ John Bieber จากสถาบันวิจัย Bartol ของ UD ซึ่งตั้งอยู่ในภาควิชาฟิสิกส์และดาราศาสตร์ เป็นผู้ควบคุมโครงการทางวิทยาศาสตร์ ผู้เขียนหลักของบทความนี้คือ Su Yeon Oh นักวิจัยหลังปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติ Chungnam ซึ่งทำงานร่วมกับ Bieber ในโครงการที่ UD “การเดินทางด้วยความเร็วเกือบเท่าแสง ใช้เวลาเพียง 10 นาทีก่อนที่อนุภาคแรกที่พุ่งออกมาจากพายุสุริยะจะมาถึงโลก” บีเบอร์กล่าว พายุดวงอาทิตย์เหล่านี้สามารถครอบคลุมพื้นที่ได้หลายพันไมล์บนดวงอาทิตย์ เหมือนกับคลื่นของระเบิดไฮโดรเจนที่ระเบิด นักวิจัยใช้ข้อมูลที่เก็บรวบรวมโดยเครื่องตรวจวัดนิวตรอน 2 เครื่องที่ติดตั้งเมื่อหลายปีก่อนที่ขั้วโลกใต้โดย UD เครื่องหนึ่งอยู่ด้านในและอีกเครื่องอยู่นอกสถานีขั้วโลกใต้อามุนด์เซน-สกอตต์ เพื่อกำหนดความเข้มของอนุภาคพลังงานสูงที่เคลื่อนที่เร็วซึ่งมาถึง สู่โลกก่อนจากพายุสุริยะ อนุภาคเหล่านี้สามารถนำพาพลังงานได้มากกว่า 500 เมกะอิเล็กตรอนโวลต์ (MeV) ซึ่งเท่ากับ 500 ล้านอิเล็กตรอนโวลต์ จากการตรวจสอบคุณสมบัติของอนุภาคที่มาถึงครั้งแรกเหล่านี้ นักวิทยาศาสตร์สามารถคาดการณ์ที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับอนุภาคที่เคลื่อนที่ช้ากว่าแต่อันตรายกว่าที่จะตามมา "อนุภาคที่เคลื่อนที่ช้าเหล่านี้มีอันตรายมากกว่าเพราะมีอนุภาคเหล่านี้อีกมากมาย นั่นคือจุดที่อันตรายอยู่" บีเบอร์อธิบาย นักบินอวกาศ เมื่ออนุภาคหรือโปรตอนที่มีประจุบวกเหล่านี้ชนกับโมเลกุลของอากาศในชั้นบรรยากาศของโลก พวกมันก็จะแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ซึ่งในที่สุดก็จะกระแทกเข้ากับโมเลกุลของอากาศอื่นๆ เป็นต้น นิวตรอน ซึ่งเป็นอนุภาคที่มีประจุเป็นกลาง เกิดขึ้นจากเหตุการณ์ที่ลดหลั่นกันนี้ จากการวัดค่านิวตรอนที่เกิดขึ้นในเหตุการณ์สุริยะที่ผ่านมาโดยเครื่องตรวจวัดนิวตรอนของ UD ที่ขั้วโลกใต้ นักวิทยาศาสตร์คำนวณพลังงานของโปรตอนที่มาถึงกลุ่มแรก และประเมินความเข้มของอนุภาคที่อันตรายกว่าซึ่งมาถึงในภายหลัง ผู้เขียนได้เปรียบเทียบการทำนายเหตุการณ์สุริยะ 12 เหตุการณ์กับการสังเกตการณ์จากดาวเทียมจีโอซิงโครนัส ซึ่งบรรลุข้อตกลงที่ดีสำหรับโปรตอนที่มีพลังงานสูงกว่า 40 ถึง 80 เมกะอิเล็กตรอน (ล้าน) โวลต์ ระบบจะตั้งเวลาเตือนได้ถึง 166 นาที ขึ้นอยู่กับพลังงานของโปรตอน นั่นจะทำให้นักบินอวกาศในห้วงอวกาศมีเวลาค้นหาพื้นที่หุ้มเกราะในยานอวกาศของพวกเขา Bieber กล่าว และนักบินที่บินในบริเวณขั้วโลกของโลก ซึ่งสนามแม่เหล็กโลกมีกำลังอ่อนกว่า ก็ถึงเวลาลดระดับความสูงลง ความเสี่ยงสูงแค่ไหน? ขณะนี้ดวงอาทิตย์กำลังเคลื่อนเข้าสู่ช่วงสูงสุดของการเกิดพายุสุริยะ ซึ่งโดยทั่วไปจะเกิดขึ้นทุกๆ 11 ปี พายุสุริยะ แสงแฟลร์ และการปลดปล่อยมวลโคโรนาคุกคามระบบไฟฟ้าบนโลก นอกเหนือจากนักบินอวกาศและนักบินอวกาศบางคน "ถ้าคุณอยู่ในเครื่องบินที่บินอยู่เหนือขั้วโลก จะมีการเปิดรับรังสีเพิ่มขึ้น ซึ่งเทียบได้กับการเอ็กซ์เรย์ทรวงอกเพิ่มเติมที่คุณไม่ได้วางแผนไว้" บีเบอร์กล่าว "อย่างไรก็ตาม หากคุณเป็นนักบินอวกาศที่กำลังเดินทางไปดวงจันทร์หรือดาวอังคาร มันคือปัญหาใหญ่ที่อาจคร่าชีวิตคุณได้" นักบินอวกาศส่วนใหญ่บินในวงโคจรระดับต่ำของโลกในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่ถ้าเรากลับไปที่ดวงจันทร์หรือตัดสินใจส่งมนุษย์ไปยังดาวอังคาร เราต้องคิดถึงสิ่งเหล่านี้ Bieber กล่าว ตามที่เขาพูดนักบินอวกาศอพอลโลบางคนโชคดี "ยังไงก็ตามพวกเขาปล่อยดวงจันทร์เหล่านี้ระหว่างเปลวสุริยะขนาดใหญ่ที่อาจคร่าชีวิตพวกเขาในตอนนั้นและที่นั่น" บีเบอร์ตั้งข้อสังเกต