คนที่ทานอาหารเย็นดึกอาจทำให้น้ำหนักขึ้นได้

ผู้ใหญ่กว่า 2.1 พันล้านคนคาดว่าจะมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน ซึ่งทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนทางสุขภาพ เช่น เบาหวานและความดันโลหิตสูง งานวิจัยบางชิ้นแนะนำว่าการบริโภคแคลอรี่ในวันต่อมาเกี่ยวข้องกับโรคอ้วนและโรคเมตาบอลิซึม Jonathan C. Jun ผู้เขียนรายงานกล่าวว่า "การศึกษานี้ทำให้เข้าใจถึงวิธีการรับประทานอาหารเย็นที่ล่าช้าทำให้ความทนทานต่อกลูโคสแย่ลงและลดปริมาณไขมันที่ถูกเผาผลาญ ผลของการรับประทานอาหารดึกจะแตกต่างกันไปอย่างมากในแต่ละบุคคล และขึ้นอยู่กับเวลานอนตามปกติของพวกเขา" Jonathan C. Jun ผู้เขียนรายงาน แพทยศาสตรบัณฑิตแห่งคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยจอห์น ฮอปกินส์ ในเมืองบัลติมอร์ รัฐแมรีแลนด์ "สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าคนบางคนอาจมีความเสี่ยงที่จะรับประทานอาหารดึกมากกว่าคนอื่นๆ หากผลกระทบจากการเผาผลาญอาหารที่เราสังเกตได้จากอาหารมื้อเดียวยังคงเกิดขึ้นอย่างเรื้อรัง การรับประทานอาหารมื้อดึกอาจนำไปสู่ ผลที่ตามมาเช่นเบาหวานหรือโรคอ้วน" น้ำหนัก นักวิจัยศึกษาอาสาสมัครสุขภาพดี 20 คน (ชาย 10 คนและหญิง 10 คน) เพื่อดูว่าพวกเขาเผาผลาญอาหารมื้อเย็นตอน 22.00 น. เทียบกับ 18.00 น. อย่างไร อาสาสมัครทั้งหมดเข้านอนเวลา 23.00 น. นักวิจัยพบว่าระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นและปริมาณ การเผาผลาญไขมันที่กินเข้าไปจะลดลงในมื้อค่ำในภายหลัง แม้ว่าจะมีการให้อาหารมื้อเดียวกันใน 2 เวลาที่ต่างกันก็ตาม "โดยเฉลี่ยแล้ว ระดับกลูโคสสูงสุดหลังอาหารเย็นจะสูงขึ้นประมาณ 18 เปอร์เซ็นต์ และปริมาณไขมันที่ถูกเผาผลาญในชั่วข้ามคืนลดลงประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเทียบกับการรับประทานอาหารเย็นก่อนหน้า ผลที่เราได้เห็นในอาสาสมัครที่มีสุขภาพดีอาจเด่นชัดกว่าในคนทั่วไป ด้วยโรคอ้วนหรือเบาหวานซึ่งมีการเผาผลาญอาหารที่ถูกบุกรุกอยู่แล้ว” Chenjuan Gu, MD, Ph.D. ผู้เขียนคนแรกของการศึกษาจากมหาวิทยาลัย Johns Hopkins กล่าว นี่ไม่ใช่การศึกษาแรกที่แสดงผลของการรับประทานอาหารล่าช้า แต่เป็นหนึ่งในการศึกษาที่มีรายละเอียดมากที่สุด ผู้เข้าร่วมสวมเครื่องติดตามกิจกรรม สุ่มตัวอย่างเลือดทุกชั่วโมงขณะอยู่ในห้องแล็บ รับการศึกษาการนอนหลับและการสแกนไขมันในร่างกาย และกินอาหารที่มีฉลากที่ไม่มีสารกัมมันตภาพรังสีเพื่อให้สามารถระบุอัตราการเผาผลาญไขมัน (ออกซิเดชัน) ได้ “เรายังต้องทำการทดลองเพิ่มเติมเพื่อดูว่าผลกระทบเหล่านี้ยังคงดำเนินต่อไปเมื่อเวลาผ่านไปหรือไม่ และเกิดจากพฤติกรรม (เช่น การนอนเร็วหลังมื้ออาหาร) หรือจากจังหวะการทำงานของร่างกาย” จุนกล่าว