ลิเธียมในน้ำดื่มเชื่อมโยงกับอัตราการฆ่าตัวตายที่ลดลง

ตีพิมพ์ในวารสารจิตเวชศาสตร์อังกฤษการศึกษานี้รวบรวมงานวิจัยจากทั่วโลกและพบว่าพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่มีระดับหรือความเข้มข้นของลิเธียมในน้ำดื่มสาธารณะค่อนข้างสูงมีอัตราการฆ่าตัวตายที่ต่ำกว่า ศาสตราจารย์ Anjum Memon ประธานสาขาระบาดวิทยาและการแพทย์สาธารณสุขของ BSMS และผู้เขียนหลักของการศึกษากล่าวว่า "มีแนวโน้มว่าระดับของลิเธียมในน้ำดื่มที่สูงขึ้นอาจมีฤทธิ์ต้านการฆ่าตัวตายและมีศักยภาพในการปรับปรุงสภาพจิตใจของชุมชน สุขภาพ ความชุกของภาวะสุขภาพจิตและอัตราการฆ่าตัวตายในประเทศกำลังเพิ่มขึ้นในหลายประเทศ ทั่วโลก มีคนมากกว่า 800,000 คนเสียชีวิตด้วยการฆ่าตัวตายทุกปี และการฆ่าตัวตายเป็นสาเหตุการตายอันดับต้น ๆ ของผู้ที่มีอายุระหว่าง 15-24 ปี” "ในช่วงเวลาที่โควิด-19 แพร่ระบาดอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนและการเพิ่มขึ้นของปัญหาสุขภาพจิต การเข้าถึงวิธีการปรับปรุงสุขภาพจิตของชุมชน และลดอุบัติการณ์ของความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า และการฆ่าตัวตายนั้นมีความสำคัญมากกว่าที่เคย" ลิเธียม ซึ่งบางครั้งเรียกว่า 'เมจิคไอออน' ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายและมีประสิทธิภาพเป็นยาสำหรับการรักษาและป้องกันภาวะคลั่งไคล้และอาการซึมเศร้า ทำให้อารมณ์คงที่ และลดความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายในผู้ที่มีความผิดปกติทางอารมณ์ คุณสมบัติต่อต้านความก้าวร้าวสามารถช่วยลดความหุนหันพลันแล่น ความก้าวร้าว พฤติกรรมอาชญากรที่รุนแรง และการใช้สารเสพติดเรื้อรัง ลิเธียมเป็นองค์ประกอบที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติและพบได้ในผัก ธัญพืช เครื่องเทศ และน้ำดื่มในปริมาณที่แปรผัน มีอยู่ในปริมาณที่น้อยมากในหินแทบทุกชนิด และถูกเคลื่อนย้ายโดยการผุกร่อนในดิน พื้นดิน และน้ำนิ่ง และด้วยเหตุนี้จึงกลายเป็นแหล่งน้ำสาธารณะ ประโยชน์ต่อสุขภาพและพลังการรักษาของลิเธียมที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติในน้ำเป็นที่ทราบกันมานานหลายศตวรรษ Lithia Springs เป็นน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ของชนพื้นเมืองอเมริกันโบราณที่มีน้ำที่อุดมด้วยลิเธียมตามธรรมชาติ มีชื่อเสียงในด้านคุณสมบัติที่ดีต่อสุขภาพ ความจริงแล้ว 7-Up น้ำอัดลมยอดนิยมมีลิเธียมเมื่อมันถูกสร้างขึ้นในปี 1929 การศึกษาล่าสุดยังเชื่อมโยงลิเธียมกับการลดอุบัติการณ์ของโรคอัลไซเมอร์และภาวะสมองเสื่อมอื่นๆ สิ่งนี้จะเพิ่มศักยภาพในการใช้เชิงป้องกันเพื่อต่อสู้กับความเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อม ศาสตราจารย์ Allan Young ประธานแผนก Mood Disorders แห่ง King's College London กล่าวว่า "การสังเคราะห์และการวิเคราะห์หลักฐานที่มีอยู่ทั้งหมดเป็นการยืนยันการค้นพบก่อนหน้านี้ของการศึกษาเฉพาะบุคคล และแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างระดับลิเธียมที่สูงขึ้นในน้ำดื่มกับอัตราการฆ่าตัวตายในชุมชนที่ลดลง ระดับของลิเธียมในน้ำดื่มนั้นต่ำกว่าระดับที่แนะนำเมื่อใช้ลิเธียมเป็นยา แม้ว่าระยะเวลาที่ได้รับสารอาจนานกว่านั้นมาก ซึ่งอาจเริ่มตั้งแต่การปฏิสนธิ การค้นพบนี้ยังสอดคล้องกับการค้นพบในการทดลองทางคลินิกว่าลิเธียมช่วยลดการฆ่าตัวตาย และพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องในผู้ที่มีความผิดปกติทางอารมณ์" ศาสตราจารย์เมมอนกล่าวเสริมว่า: "ขั้นตอนต่อไปอาจรวมถึงการทดสอบสมมติฐานนี้โดยการทดลองในชุมชนแบบสุ่มของการเสริมลิเธียมในแหล่งน้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชุมชน (หรือพื้นที่) ที่มีภาวะสุขภาพจิตชุกสูง พฤติกรรมอาชญากรรมรุนแรง การใช้สารเสพติดเรื้อรัง และความเสี่ยงต่อ การฆ่าตัวตาย นี่อาจให้หลักฐานเพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนสมมติฐานที่ว่าลิเธียมสามารถนำมาใช้ในระดับชุมชนเพื่อลดหรือต่อสู้กับความเสี่ยงของเงื่อนไขเหล่านี้" ศาสตราจารย์ Carmine Pariante จาก Royal College of Psychiatrists แสดงความคิดเห็นว่า "การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าขอบเขตระหว่างการรักษาด้วยยาและโภชนาการไม่เข้มงวดอย่างที่เราเคยคิด ซึ่งเปิดโอกาสให้มีการรักษาแบบใหม่ที่ครอบคลุมทั้งสองขอบเขต ความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ คุณสมบัติที่เป็นประโยชน์ของลิเธียมและบทบาทในการควบคุมการทำงานของสมองสามารถนำไปสู่ความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับความเจ็บป่วยทางจิตและปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าและปัญหาสุขภาพจิตอื่นๆ" การศึกษาเกี่ยวข้องกับการทบทวนอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์อภิมานของการศึกษาก่อนหน้านี้ทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งดำเนินการในออสเตรีย กรีซ อิตาลี ลิทัวเนีย สหราชอาณาจักร ญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกา ซึ่งสัมพันธ์กับระดับลิเธียมที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติในตัวอย่างน้ำดื่มและอัตราการฆ่าตัวตายใน 1,286 ภูมิภาค/เขต/เมืองในประเทศเหล่านี้