ความหงุดหงิดเป็นความสามารถในการกระตุ้นที่สิ่งมีชีวิตต้องตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม

ความหงุดหงิดเป็นความสามารถในการกระตุ้นที่สิ่งมีชีวิตต้องตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม คำนี้ใช้สำหรับทั้ง ปฏิกิริยา ทางสรีรวิทยาต่อสิ่งเร้าและ ความไวต่อสิ่งเร้า ทางพยาธิวิทยาผิดปกติหรือมากเกินไป ความหงุดหงิดสามารถแสดงให้เห็นได้ในการตอบสนองทางพฤติกรรมต่อสิ่งเร้าทั้งทางสรีรวิทยาและพฤติกรรม อารมณ์เสีย รวมถึงสิ่งเร้าทางสิ่งแวดล้อมสถานการณ์ สังคมวิทยาและอารมณ์ ในมนุษย์ ความฉุนเฉียวอาจเป็นอาการหรืออุปนิสัยทางการวินิจฉัยข้ามมิติ ที่สำคัญซึ่ง เกิดขึ้นที่จุดใดจุดหนึ่งระหว่างช่วงอายุขัย มักถูกกำหนดให้เป็นแนวโน้มที่จะตอบสนองต่อสิ่งเร้าด้วยประสบการณ์ของสภาวะทางอารมณ์เชิงลบ (โดยเฉพาะความโกรธ) และการระเบิดอารมณ์ ซึ่งอาจก้าวร้าวหรือไม่ก็ได้